چه چه
چه پیچیده میپیچانیمان به پیچش خویش
مگر لالایی نمیدانیم که برای خواب، خفه کردن خویش میدانی
نکند واقعیت و درد را از یاد برده ایم
یا حقیقت را چیزی جز درد بپنداریم؟
کجای معرکه افتاد کلاه
آنگاه که بازیگر صحنه را غرق سوت می کردی که حال سرما به سر شده ای و دست به دستمال همچون رقصنده ای دور خود می چرخی؟
انگار واقعیت این است: " برای پرداخت قبض 400هزار تومانی آب مصرفی در یک ماه" پول لازم است، پول
و هیچ گاه نمی توانم شیرهای توالتو حمام و آشپزخانه را که سهمی دارند مسدود کنم
چون خوردن یا نخوردن
تمیز یا کثیف بودن
و حتی ، رویم به دیوار ریدن یا .... درد دارد درد
به، که کجابی قافله ایم که شازده ی کوچک قصه ها دیگر با دسته پرندگان وحشی به زمین هبوط نمی کند.
هه، خنده دارم، میخواهم بخندم...... به وسعت خدا دلتنگ انسانم
باران می آید باران و هر کس گوشه ای برای خویش خیس می شود
و اشک اشک اشک...
دلتنگم دل تـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــنگ
