سراسر همه سزاست

از سراسیمگی ات سر نخوری

نسپاری سر خود بام جهان

سوت داور که زند بر تو ندا

می شوی سر به هوا رو به خدا

تو که اینقدر مادر بودی

با ما بمان تا که شوی مرد نهان

دگنک نیست، که فحش ات می دهم

فحش مال تو و دوری تو

از من و از،

 هر چه بلاست